تشریح آئین نامه توانگری مالی شرکت های بیمه/ذخایر نشانگر تعهدات شرکتهای بیمه به بیمه گذاران است

مدیرکل نظارت مالی بیمه مرکزی انجام داد:
تشریح آئین نامه توانگری مالی شرکت های بیمه/ذخایر نشانگر تعهدات شرکتهای بیمه به بیمه گذاران است

اگر میزان دارائی های یک شرکت ۱۰۰۰ واحد، ذخایر فنی ۷۰۰ واحد، بدهی به سایر افراد ۱۰۰ واحد و حقوق صاحبان سهام ۲۰۰ واحد باشد معادل ۷۰ درصد از دارائی های شرکت جهت تخصیص به بیمه گذاران برای ایفای تعهدات می باید در نظر گرفته شود و صاحبان سهام صرفا نسبت به ۲۰ درصد دارائی ها می توانند ادعا داشته باشند.مطابق آئین نامه توانگری و ضرایب آن، ریسکهایی که مترتب بر این اقلام است سنجیده شده و با لحاظ ارزش روز دارائی ها، سرمایه الزامی محاسبه می شود.

به گزارش ریسک نیوز،آئین نامه توانگری مالی براساس طرح پژوهشی تدوین و به تصویب شورای عالی بیمه رسیده و بیمه مرکزی بر اساس این آیین نامه، میزان ریسک پذیری شرکت های بیمه را مشخص، سرمایه الزامی را محاسبه و تائید می کند.

 علی جعفری مدیرکل نظارت مالی بیمه مرکزی در حاشیه بیست‌ و یکمین همایش ملی و هفتمین همایش بین‌المللی بیمه و توسعه  با تشریح آئین نامه توانگری مالی و مسائل موبوط به آن گفت: آئین نامه توانگری مالی مبتنی بر طرح پژوهشی تدوین  و به تصویب شورای عالی بیمه رسید و برای اجرا به شرکت های بیمه ابلاغ شد و سال گذشته برای اولین بار در پورتال بیمه مرکزی نیز به اطلاع عموم رسید.

مدیرکل نظارت مالی بیمه مرکزی درخصوص نحوه محاسبه ریسک و تعین سرمایه شرکت های بیمه گفت: شرکت های بیمه بر اساس ساختار صورت های مالی خود شامل دارائی ها، بدهی ها و سرمایه، ریسک های مترتب بر این موارد را ارزیابی و مطابق با مقررات آئین نامه که برای هر ریسک ضرایب خاصی معین شده سرمایه الزامی را محاسبه و برای بیمه مرکزی ج.ا.ایران ارسال می کنند. بیمه مرکزی پس از کنترل و مطابقت محاسبات با مفاد آئین نامه، توانگری آنها را تائید می کند. شرکتهایی که میزان سرمایه موجودشان برابر و یا بیشتر از سرمایه الزامی باشد توانگر محسوب می شوند.

جعفری در ادامه افزود: هر شرکت بیمه ای باید معادل سرمایه، دارائی با کیفیت داشته باشد. دارائی اعم از پول، زمین، املاک، اوراق مشارکت ، وجوه نقد و سپرده و... می باشد. اگر مقابل دارائی ها بدهی وجود داشته باشد، باعث کاهش دارائیها یعنی سرمایه می شود. یعنی مطابق یک فرمول ساده حسابداری، سرمایه مساوی است با میزان دارائی ها منهای بدهی ها. در مقابل این دارایی ها یکسری بدهی ها، مانند خسارتهایی که شرکت های بیمه به بیمه گذاران بدهکارند ( خسارتهای معوق) ، بدهی ای که شرکت های بیمه به سازمان های دولتی، غیر دولتی و سایر ذینفعان بدهکارند؛ وجود دارد، که اگر این دو از هم کسر شوند، سرمایه یا حقوق صاحبان سهام بدست می آید. موارد ذکر شده بر اساس ارزش دفتری است که از صورت های مالی استخراج می شود. مطابق آئین نامه توانگری و ضرایب آن، ریسکهایی که مترتب بر این اقلام است سنجیده شده و با لحاظ ارزش روز دارائی ها، سرمایه الزامی محاسبه می شود.
جعفری در ادامه درخصوص ذخایر نیز توضیحاتی داد و گفت:  ذخایر مندرج در صورت های مالی بخش اعظم بدهی های شرکت های بیمه را تشکیل می دهد. ذخایر نشانگر تعهدات شرکتهای بیمه به بیمه گذاران یا صاحبان حقوق آن ها است. بنابراین قسمتی از دارائیها در مقابل ذخایر قرار دارند! حال اگرهمان فرمول سرمایه مساوی است با میزان دارائی منهای بدهی،  را برعکس کنیم دارائی مساوی بدهی به اضافه سرمایه می شود؛ که نشانگر میزان ادعای بیمه گذاران و سایر ذینفعان نسبت به دارائی ها و ادعای صاحبان سهام نسبت به دارائی ها است. برای مثال اگر میزان دارائی های یک شرکت ۱۰۰۰ واحد، ذخایر فنی ۷۰۰ واحد، بدهی به سایر افراد ۱۰۰ واحد و حقوق صاحبان سهام ۲۰۰ واحد باشد معادل ۷۰ درصد از دارائی های شرکت جهت تخصیص به بیمه گذاران برای ایفای تعهدات می باید در نظر گرفته شود و صاحبان سهام صرفا نسبت به ۲۰ درصد دارائی ها می توانند ادعا داشته باشند.
جعفری افزود بیمه مرکزی بر اساس آئین نامه توانگری مالی میزان ریسک پذیری شرکت های بیمه را مشخص و سرمایه الزامی را محاسبه و بر این اساس توانگری شرکت های بیمه را تائید می کند. نتیجه ای که از محاسبات حاصل می شود، ضریب توانگری مالی است که در ۵ سطح تعریف می شود. موسساتی که دارای نسبت توانگری مالی برابر ۱۰۰ درصد و بیشتر هستند، در سطح یک،‌ موسساتی که دارای نسبت توانگری مالی بین ۷۰  تا ۱۰۰ درصد هستند. در سطح دو، موسساتی که دارای نسبت توانگری مالی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد می باشند در سطح سه و موسسات گروه سطح چهار دارای نسبت توانگری مالی بین ۱۰ تا ۵۰ درصد می باشند و در صورتیکه نسبت توانگری مالی موسسه بیمه ای کمتر از ۱۰ باشد در سطح پنجم قرار می گیرد.
مدیرکل نظارت مالی بیمه مرکزی ایران  در ادامه خاطر نشان ساخت: شرکت هایی که در سطح یک توانگری قرار دارند توانائی ایفای تعهدات خود در مقابل بیمه گذاران و صاحبان حقوق آنها را دارا می باشند.
سطح دو توانگری بدین معناست که شرکت های بیمه توانایی ایفای تعهدات خود را دارند ولی باید جهت رسیدن به شرایط مطلوب ، وضعیت مالی خود را ترمیم و تقویت نمایند لذا بیمه مرکزی از شرکت های مذکور درخواست ارائه برنامه ترمیم وضعیت مالی  می کند و پس از بررسی و تایید، جهت اجرا به شرکت های مشمول ابلاغ می کند.
شرکت هایی که در سطح سه  قرار می گیرند موظفند علاوه بر برنامه ترمیم وضعیت مالی دو ساله به تفکیک هر سال، برنامه افزایش سرمایه برای ۲ سال آتی را نیز ارایه دهند، برنامه های مذکور باید به گونه ای باشد که در آن چگونگی ارتقا از سطح توانگری ۳ به ۲ یا بالاترظرف دوسال آینده به روشنی درج شده باشد.
سطح چهار توانگری بدین معناست که این شرکت‌ها در ایفای تعهدات خود با مشکل روبرو بوده و باید ظرف مهلت حداکثر یکسال نسبت به ترمیم و تقویت وضعیت مالی، افزایش سرمایه و انجام اقدامات مشخصی (یک یا همه موارد) نظیر عدم پرداخت سود و پاداش مجمع به هیات مدیره، کاهش هزینه‌ها، اصلاح روش‌های محاسبه حق بیمه‌ها، محدود نمودن فعالیت عملیات صدور برخی شعب، تغییر اعضای هیئت مدیره و همچنین برنامه ترمیم وتقویت مالی‌ خود تنظیم و پس از تائید بیمه مرکزی اجرا  نمایند.
شرکت هایی که در سطح آخر یعنی سطح ۵ قرار می گیرند، حسب شرایط آئین نامه ممکن است پروانه فعالیت آنها در یک یا چند رشته تعلیق و یا ابطال گردد.
جعفری در ادامه در خصوص نظارت بیمه مرکزی بر اقدامات موسسات بیمه ای که در سطوح پائین تر از سطح یک قرار می گیرند گفت: طبق شرایط آئین نامه، بیمه مرکزی پس از اینکه برنامه ترمیم وضعیت مالی و افزایش سرمایه را دریافت کرد ظرف مدت مشخص رسیدگی و نتیجه را به موسسه بیمه  اعلام می کند و موسسه موظف است گزارش عملکرد برنامه ها را هر ۳ ماه یکبار برای بیمه مرکزی ارائه کند.
مدیر کل نظارت مالی در پاسخ به این سوال که مردم پوشش های بیمه ای خود را از چه شرکت بیمه ای تهیه نمایند؛ توصیه کرد مردم  عزیز سطح توانگری مالی شرکت های بیمه که توسط بیمه مرکزی تائید و اطلاع رسانی خواهد شد به عنوان معیار اصلی در نظر گرفته و با توجه به سابقه فعالیت و گستره خدمات هر شرکت نظیر تعداد شعب و... نسبت به خرید بیمه نامه اقدام نمایند.