• نگاهی به صنعت بیمه و نرخهای کلیدی آن در جهان/انواع پوشش بیمه اصلی
      تجربه کشورهای دیگر:
      نگاهی به صنعت بیمه و نرخهای کلیدی آن در جهان/انواع پوشش بیمه اصلی

      می توان انواع مختلف بیمه را مدیریت ریسک محسوب کرد. به عنوان مثال در بیمه عمر، شرکت بیمه سعی میکند نرخ مرگ و میر را میان مشتریانش مدیریت کند. شرکت بیمه حق بیمه های صاحبان پوشش را جمع آوری کرده و آنها را سرمایه گذاری میکند( معمولا در سرمایه گذاریهای کم خطر به کار می برد) و سپس هنگامیکه فرد فوت میکند یا مدت زمان پوشش بیمه تکمیل می شود، این پول را به فرد دوباره پرداخت میکند.

      به گزارش ریسک نیوز،در نتیجه فر ایند جهانی شدن،  بی قانونی وحملات تروریستی، صنعت بیمه طی دهه گذشته دستخوش تغییرات عظیمی شده است.
       به طور ساده، می توان انواع مختلف بیمه را مدیریت خطر محسوب کرد. به عنوان مثال در بیمه عمر، شرکت بیمه سعی میکند نرخ  مرگ و میر را میان مشتریانش مدیریت کند.

      شرکت بیمه حق بیمه های صاحبان پوشش را جمع آوری کرده و آنها را سرمایه گذاری میکند( معمولا در سرمایه گذاریهای کم خطر به کار می برد) و سپس  هنگامیکه فرد فوت میکند  یا مدت زمان پوشش بیمه تکمیل می شود، این پول را به فرد دوباره پرداخت میکند.

      فردی که کارشناس بیمه نامیده می شود به طور مرتب   داده های مردم شناسی را بررسی میکند تا عمر انسان را تخمین بزند. به همین دلیل است که ویژگیهایی مانند سن، جنسیت، سیگارکشیدن و ...  ، همگی روی  حق بیمه ای که فرد پرداخت میکند، تاثیر دارد. 
      هرچقدر احتمال کوتاه بودن عمر فرد بیشتر باشد، حق بیمه ای که باید بپردازد بیشتر خواهد بود. این فرایند  برای انواع مختلف بیمه از جمله بیمه اتومبیل ، بیمه خدمات درمانی و اموال به طور مشابه اجرا می شود.

       در آمریکا  قانون گرام-لیچ- بلیلی(Gramm-Leach-Bliley Act) در سال 1999 تصویب شدو به موجب آن بانکها، شرکتهای بیمه و شرکتهای دلالی  و انواع دیگر موسسات مالی می توانند  همراه یکدیگر  مجموعه کاملی از خدمات را به مشتری ارائه کنند. در کسب و کار بیمه، این امر به تندبادی از فعالیتهای ادغام و دستیابی منتهی شده است. در حقیقت  اغلب تعهدات بیمه ای که در آمریکا نوشته می شوند، از طریق شرکتهای بزرگی انجام می شوند که با شرکتهای  بیمه ادغام شده اند.
       مالکیت شرکتهای بیمه به 2 صورت است:  مالکیت سهام یا مالکیت  بیمه گذار. اگرسهامداران صاحب شرکت باشند،  روند کاری این شرکت مانند هر شرکت عمومی دیگر است.  بدین معنا که سهام آن   در بازار بورسی مانندNYSEمبادله می شود و  براساس  گزارهاش درآمد فصلی فعالیت می کند.

      نوع دیگر مالکیت « شرکت  بیمه سهامی خاص  » است. در این وضعیت، درواقع بیمه گذاران  صاحب شرکت هستند  بنابراین  حسابی که مازاد بیمه گذار نامیده می شود( به جای  سهام سهامدار)   دربرگه توازن دیده می شود. 
      باید ذکر شود در سالهای اخیری بسیاری از  شرکتهای بیمه  دچار فرایندی می شوند که طی آن سهامی خاص ازبین می رود و شرکت سهامی عام تلقی می شود. امروزه تعداد کمی از شرکتها هنوز سهامی خاص هستند.

       انواع بیمه
       چند نوع پوشش بیمه اصلی وجود دارد. برخی شرکتها تمام بیمه ها را  ارائه میکنند و برخی دیگر در حوزه های خاصی فعالیت میکنند.
      بیمه عمر:  شرکت بیمه تضمین میکند  هنگام فوت فرد بیمه شده، مبلغ خاصی را به ذینفع تعیین شده بپردازد یا  اگر فرد بیمه شده زنده باشد پس از سن خاصی می تواند این مبلغ را دریافت کند.
      بیمه خدمات درمانی:   بیمه دربرابر هزینه های درمان فرد هنگام بیماری

      بیمه  مسئولیت:  این دسته بسیار متفاوت است. چنین پوششی حوادث بدی که برای   اموالی مانند خودرو، ملک یا  کسب وکار و حرفه اتفاق می افتد را بیمه میکند.
      هنگام بررسی شرکتهای بیمه، عوامل زیادی آزمایش می شوند و بیش از هر چیز، مشتری و سرمایه گزار باید درباره قدرت مالی  بیمه گر و توانایی او در عمل به وظیفه اش در قبال  بیمه گذاران تحقیق کنند.
        زیربنای ضعیف نه تنها نشان دهنده فرصتهای کم سرمایه گذاری است، بلکه  مانع رشد نیز هست. هیچ چیز بدتراز آن نیست که مشتری بیمه متوجه شود  شرکت بیمه اش در مواجهه با تعداد زیاد خسارت  ثبات مالی لازم برای پرداخت پوشش او را ندارد.

       طی سالیان،  تغییر بزرگی در صنعت بیمه عمر پدید آمده است. اکنون صنعت  به جای  ارائه بیمه های ساده، به  فروش  انواع دیگر محصولات سرمایه گذاری ( مانند پرداختهای سالانه) روی آورده است. در نتیجه  شرکتهای بیمه توانستند به صورت مستیم با شرکتهای ارائه کننده خدمات مالی مانند صندوقهای سرمایه گذاری متقابل  و شرکتهای مشاوره سرمایه گذاری رقابت کنند. بسیاری از شرکتهای بیمه برای  جمع آوری سرمایه در این خصوص حتی خدماتی مانند برنامه ریزی مالیات  و املاک را نیز ارائه میکنند.

      نرخهای کلیدی:
      بازده حقوق صاحبان سهام(ROE): درآمد خالص دارایی سهامداران
      ROE به بازده  شرکتی اشاره دارد که  از سرمایه گذاری صاحبان آن تولید می شود. هنگامیکه بیمه گذار صاحب شرکت باشد، از  مازاد بازده  بیمه گذار به عنوان مخرج استفاده می شود.  به عنوان یک قانون کلی برای شرکتهای بیمه، ROEباید بین 10 تا 15 درصد باشد.

      بازده دارایی (ROA): درآمد خالص+ بهره  هزینه کل دارایی ها
      ROA نشاندهنده  بازده شرکت  از سرمایه گذاری  و دارایی های شرکت است. به طور کلی، یک بیمه گر عمر باید ROAداشته باشد که بین 5/0 تا یک درصد باشد.

      بازده  درآمد کل: درآمد خالص
       این یکی دیگر از تفاوتهای مربوط به سودآوری نرخ هاست. بازده متوسط صنعت بیمه  تقریبا 3 درصد است. در صورت امکان از درآمد حق بیمه و درآمد سرمایه گذاری  به عنوان  شمارنده  استفاده می شود تا سودآوری هر حوزه  مشخص شود.

       بیمه اتکایی:  این فرایندی است که چندین سرمایه گذار  پوشش بیمه ای را به اشتراک میگذارند تا خطر برای هر بیمه گر کاسته شود.   می توان بیمه اتکایی را به عنوان  بیمه حامی  در برابر خسارتهای کلان به کار برد.
      شرکت  خطری را منتقل میکند که « واگذاری شرکت» نامیده می شود، شرکت  خطری را قبول میکند که « شرکت فرضی» یا « بیمه گر اتکایی»  نامیده می شود.

      منبع خبر : ریسک نیوز - 
      ذخیره شده توسط : فاطمه فلاح 30 خرداد 1392 ساعت 12:52:04  خوانده شده: 1538  نمایش چاپی