• بیمه عمر در ایران به روایت تاریخ
      شاید شما هم بارها و بارها عنوان بیمه عمر را شنیده‌اید، اما با جزییات آن آشنا نیستید. بیمه عمر از انواع پیشرفت بیمه است که علاوه بر نوعی سرمایه‌گذاری، تضمین آینده فرد بیمه شده و افراد تحت تکفل او نیز هست.
       قراردادی تحت عنوان بیمه عمر و سرمایه گذاری مابین خریدار بیمه و شرکت بیمه به عنوان بیمه‌گر بسته می شود.
      بر اساس گزارش ایسنا،در طول قرارداد، فرد وجوهی را به شرکت بیمه می پردازد. در این قرارداد خریدار بیمه، شخص و یا اشخاصی را به دلخواه خود به عنوان ذینفع بیمه انتخاب می کند. در واقع ذی‌نفع کسی است که بعد از خریدار بیمه از بیمه نامه عمر سود می برد. خریدار بیمه حتی می‌تواند سهم هر یک ذینفع ها را نیز به سلیقه خود تعیین کند.
      اگر فرد خریدار بیمه بعد از پایان دوره قرارداد در قید حیات باشد، شرکت بیمه حاصل سرمایه گذاری و سود توافق شده را به وی پرداخت می‌کند. اگر فرد در طول مدت قرارداد فوت کند، شرکت بیمه سرمایه فوت و سود توافق شده را تا زمان فوت به ذینفع های تعیین شده می‌پردازد.
      از سوی دیگر اگر فرد خریدار بیمه در پایان دوره در قید حیات باشد، می‌تواند به جای دریافت یک‌جای سرمایه، مشمول دریافت مستمری شود. *تاریخچه بیمه عمر
      بیمه عمر برای اولین بار در سال 1583 در انگلستان مرسوم شد. اولین شرکت بیمه عمر در سال 1762 در انگلستان تاسیس و اولین بررسی علمی درباره بیمه عمر درسال 1812 منتشر شد. اولین قرارداد بیمه عمر روی "آقای ویلیام گینبس" منعقد شده بود. مدت این بیمه نامه 12 ماه ونرخ حق بیمه هشت درصد بود.
      بیمه عمر در ایران به وسیله نمایندگی یک شرکت بیمه خارجی به نام ویکتوریا در سال 1314 آغاز شد. این نمایندگی بعد از یک سال فعالیت منحل شد و پورتفوی خود را که شامل 150 بیمه نامه بود به شرکت سهامی بیمه ایران که آن زمان تازه تاسیس شده بود، واگذار کرد.
      اولین بیمه نامه عمری که توسط این نمایندگی مزبور صادر شد، از نوع مختلط پس انداز و متعلق به یک تاجر تبریزی به نام جبار صالح نیا بود. سرمایه آن به مبلغ 600 لیره انگلیسی در انقضای مدت به بیمه گذار پرداخت شد.
      بیمه ایران تا سال 1336تنها شرکتی بود که در ایران به این رشته از بیمه اقدام می کرد، اما در سال 1336 شرکت سهامی بیمه ملی و در سال 1340 شرکت سهامی بیمه امید نیز به عملیات بیمه عمر پرداختند.
      در سال 1353 شرکتی به نام بیمه بین المللی ایران و آمریکا تاسیس یافت که منحصرا به بیمه های عمر و حوادث می پرداخت و با کمک متخصصان آمریکائی شبکه بزرگ نمایندگی در تهران و در شهرهای بزرگ به‌وجود آورده بود و در فروش بیمه های عمر به سختی می کوشید و به موفقیت های قابل توجهی نیز دست یافته بود.
      این اقدامات بیمه ایران را برانگیخت که درصدد ایجاد یک نمایندگی قوی بیمه عمر برآید. به این منظور در شهریورماه 1355 اقدام به تاسیس یک شرکت مختلط با مشارکت یک شرکت بیمه آمریکائی به نام ایران عمر کرد. این شرکت توانست در اولین سال فعالیت خود در سال 1356 تعداد 1238 بیمه عمر به فروش برساند. این در حالی بود که در سال قبل از تاسیس شرکت ایران عمر یعنی سال1355 شرکت سهامی بیمه ایران توانسته بود 920 فقره بیمه نامه عمر بفروشد.
      بعد از انقلاب اسلامی ایران، شرکت‌های بیمه به استثنای بیمه ایران که یک شرکت دولتی بود در چهارم تیر ماه 1358 ملی شدند. سپس در شهریورماه 1360 در هم ادغام شده و دو شرکت بیمه به اسامی بیمه آسیا و بیمه البرز را تشکیل دادند. پورتفوی بیمه عمر شرکت های ملی شده به شرکت بیمه آسیا منتقل شد.
      هم اکنون با فعالیت شرکت های بیمه خصوصی در بازار، این رشته بسیار فعال شده و شرکت های بیمه خصوصی در جذب بیمه های عمر و ارائه طرح‌های جدید بیمه عمر بر دولتی ها پیشی گرفته‌اند.

      منبع خبر : خبرگزاری بینا - 
      ذخیره شده توسط : فاطمه فلاح 10 اسفند 1390 ساعت 15:32:42  خوانده شده: 1640  نمایش چاپی